Rekruteren is toch geen rocket science?

Rocket Science is zelfs geen Rocket Science

Laat ons beginnen bij het begin. Het verkennen van het universum is een concept dat vele schrijvers, kunstenaars en uitvinders al eeuwenlang inspireert. We hebben toch allemaal wel al eens gefantaseerd over spannende intergalactische missies, ruimteschepen en buitenaardse ontmoetingen?

Hoewel het concept van ruimtevaart misschien voor velen een te hoog sciencefiction-gehalte heeft en voorbehouden lijkt voor de knapste koppen van NASA, kan iedereen rocket science in essentie begrijpen aan de hand van Newtons Basiswetten van Beweging, die al in 1687 werden gepubliceerd. Je leest het goed, de grondbeginselen van de raketwetenschap bestaan al meer dan 300 jaar! En dan te bedenken dat Sir Isaac Newton deze uitgewerkt heeft zonder rekenmachine, computer of zelfs Google... Nou, dan kan het toch niet zo moeilijk zijn?

Zó eenvoudig is het natuurlijk niet. Wat succesvolle ruimtevaart zo moeilijk maakt, is niet zozeer de wetenschap als wel de techniek. Er komt zo veel complexe technologie bij kijken en er zijn zo veel parameters waarmee rekening gehouden moet worden, dat het gewoon ontzettend ingewikkeld is om een raket succesvol te lanceren. 

Rekruteren is rocket science

Raketwetenschap is dus in wezen gebaseerd op de wetten van beweging, met bijkomende complexiteit op vlak van zwaartekracht, stuwkracht, stabiliteit en verbranding. De belangrijkste kennisdomeinen daarvoor zijn wiskunde, natuurkunde, ingenieurswetenschappen en modellering. Wanneer met de wetten en modellen voldoende rekening wordt gehouden, zijn er in rocket science dan ook voorspelbare uitkomsten en duidelijke antwoorden.

Net als bij raketwetenschap is de basis van recruitment eigenlijk vrij eenvoudig. Het volstaat om de wet van vraag en aanbod te leren bespelen, met aan de ene kant vacatures en aan de andere kant geschikte kandidaten. Zo lijkt het misschien gewoon een kwestie van mensen te koppelen aan een passende vacature.  

Net als raketwetenschap vereist rekrutering een nauwgezette planning, duidelijke processen, efficiënte uitvoering en voortdurende communicatie met alle betrokken partijen.

Net als raketwetenschap kunnen de risico’s binnen rekrutering beperkt worden door middel van wetenschappelijk onderbouwde testen en tools. Denk maar aan assessment centers, persoonlijkheidstesten, redeneertesten, enz. die ontwikkeld zijn om organisaties te helpen objectieve wervingsbeslissingen te nemen en het risico op een verkeerde aanwerving te verkleinen. 

Net als raketwetenschap moet er ook in recruitment werving systematisch rekening gehouden worden met een aantal vaste componenten. Denk hierbij aan functievereisten, vaardigheden, opleiding en salarisschalen. Gelijk welke functie ingevuld moet worden, als recruiter heb je altijd exacte informatie nodig over deze topics om te kunnen starten.

Rekruteren is geen rocket science

In tegenstelling tot raketwetenschap geeft het samenbrengen van deze componenten niet altijd het verwachte resultaat bij recruitment. Er zijn veel variabelen in het spel. Soms spelen die bij  de sollicitant, soms bij de werkgever. Soms is er een veel grotere variabele in het spel, die de uitkomst van een rekrutering onverwacht beïnvloedt. Het kan bijvoorbeeld gaan om schommelingen in het economische of politieke klimaat, of eerder persoonlijke factoren zoals faalangst, veranderingsaversie of een tegenvoorstel van de huidige werkgever.

In tegenstelling tot raketwetenschap is recruitment absoluut geen exacte wetenschap. Ook al werd  het selectieproces duidelijk gedefinieerd en zijn de verwachtingen en non-negotiables helder, recruitment gaat nu eenmaal niet over voorspelbare wiskundige realiteiten, maar over mensen. En omgaan met mensen vereist empathie, aanpassingsvermogen, verbinding, een persoonlijke benadering en een diepgaand begrip van menselijk gedrag.

In tegenstelling tot raketwetenschap en ruimtevaarttechniek gaan velen er maar al te snel van uit dat iedereen kan rekruteren. Van een beetje doe-het-zelf recruitment is tenslotte nog nooit iemand doodgegaan, toch? Maar laat u niet misleiden!

Het geheim zit hem in de techniek

Zoals ik eerder al aanhaalde, is het niet zozeer de wetenschap die rocket science zo complex maakt, maar wel de engineering, de techniek en de nauwgezette uitvoering. Hetzelfde kan gezegd worden voor recruitment.

De moeilijkheid zit niet zozeer in het begrijpen van de verantwoordelijkheden en doelstellingen die bij een bepaalde functie horen, noch in de vereiste vaardigheden. Bij recruitment gaat het veel eerder om het begrijpen van de teamdynamieken, organisatieculturen, sectoruitdagingen en krapte op de arbeidsmarkt. Het gaat om het kunnen stimuleren van groei en succes binnen een organisatie. Het gaat erom toptalent te kunnen enthousiasmeren en overtuigen. Het gaat om de emotionele intelligentie van de recruiter om de ambities, het potentieel en de wensen van een kandidaat in te schatten en een aangename omgeving te creëren, waarin de kandidaat zich ten allen tijde gezien, gehoord en begrepen voelt.  

Dus klopt het wel dat 'rekruteren geen rocket science is'? Ik laat het aan u over om te beslissen...